Maandag kwam ik in een gesprek met een collega(-blogster) tot de conclusie dat er een kloof gaapt tussen 40 dagen vasten/bloggen en Pasen. Ik was er immers volledig van overtuigd dat onze bloguitdaging nog liep tot komende zondag. We waren immers gestart op 1 maart: maart telt 31 dagen en dus moesten we nog 9 keer bloggen in april, in mijn ogen dus tot en met zondag 9 april. Maar hoe kwam het dan dat de veertigdaagse vastenperiode (waar onze uitdaging uiteindelijk op gebaseerd is) een week langer liep, tot Pasen (op zondag 16 april)?
We raakten er met zijn tweeën in eerste instantie niet uit. Geef toe: mijn logica (31 + 9) klinkt heel waterdicht ;-). Later op de avond liet ze me via social media echter weten dat het 40 dagen vasten is + 6 zondagen dat je blijkbaar vrijgesteld bent van het vasten. Het gaat dus eigenlijk om een 46-daagse vastenperiode, waarvan 6 zondagen niet meetellen. Het licht ging aan, de verklaring klonk volkomen logisch.
Alleen was het voor mij toch een beetje een tegenvaller. Ik was immers van een andere (verkeerde) redenering uitgegaan: namelijk een uitdaging van 40 dagen met daar 6 pasdagen afgetrokken. Dus eigenlijk 34 blogdagen. Aangezien ik al mijn pasdagen al ingezet heb (en zeker en vast nuttig besteed) wil dat dus zeggen dat ik – in plaats van nog 6 opeenvolgende dagen – nog 13 opeenvolgende dagen dien te bloggen. En dat zal niet simpel worden.
Tot dusver slaagde ik er in om maximum 9 opeenvolgende dagen te bloggen. Wil ik deze uitdaging tot een goed einde brengen, dan zal ik 20 op een rij moeten halen. Deze week zie ik dat eigenlijk best zitten: er zit al een weekplanning in mijn hoofd, de ideeën staan klaar en moeten alleen nog in tekst omgezet worden. Maar volgende week nemen we hier allemaal samen verlof, leggen we ons ritme wat lager en hebben we misschien ook wel een aantal tripjes gepland. In mijn hoofd had ik geen strikte blogplanning voorzien, maar we zullen voor een plan B moeten gaan ;-). Het zal nog wat trekken en sleuren worden en misschien moet ik deze week toch maar eens op voorhand werken en een paar reserveblogjes schrijven – wat ik dus nog steeds niet gedaan heb.
En zeggen dat dit allemaal niet nodig geweest was als ik mijn katholieke klassiekers wat beter gekend had. Ergens is de veertigdaagse vastenperiode wel blijven hangen, maar het was pas de eerste keer dat ik het optelsommetje maakte. Allicht ook omdat het dit jaar zo schoon uitkwam met de start van de vastenperiode op 1 maart: dat maakte het tellen al een pak overzichtelijker. Dat de katholieken op zondagen wel mochten “zondigen”, was me compleet ontgaan. En dus heb ik mezelf – onbewust – toch wel een ferme pad in de korf gezet. Zucht. Ik wou dat ik kon zeggen dat het toeval is, maar laat ons eerlijk zijn: zulke “misverstandjes” durven me wel vaker te overvallen.
Terug naar de #40 dagen bloggen-uitdaging. We gaan dus door. Nog 13 dagen.
Daarom heb ik telkens niet geblogd de zondag, anders was ik zeker de tel kwijtgeraakt.
Viel toch even tegen: de meet was al in zicht en nu blijkt dat ik nog een plaatselijke ronde moet rijden. Enfin, het had ook erger kunnen zijn: ik had ook een ronde op voorhand kunnen juichen om dan alsnog voorbijgereden te worden in de laatste ronde 😉
Aaaah die zalige reserveblogjes… had ik ze ook nog maar liggen 😀
Als ze nu ooit eens werkelijkheid werden 😉
Je kan er ook al eens een spreuk, een haiku, een elfje, een fotoblog, …, tussen stoppen. 😉
Een fotoblog staat op de planning. Nu nog foto’s nemen 😉
Op jullie uitstapjes …
Dat zou inderdaad moeten lukken!
Haha… Zalig! Benieuwd naar je volgende blogs! Ben ik nu een beetje sadistisch? 😉
Zullen we het op leedvermaak houden 😉 ? Toen ik het door had dacht ik eerst toch ook: Nele, gijse kieken…
Chapeau in elk geval, ik haal jouw blogtempo van mijn leven niet 😉
🙂 Komt wel goed!
tiens dat heb ik nu nooit nagerekend zeg. en ik die er nogal prat op ga die katholieke gebruiken goed te kennen.
hup hup, het lukt wel
Niks moet, maar ik begrijp dat je de eindmeet wil halen :-). Ik heb ook even moeten googlen vooraf, omdat ik er niet aan uit geraakte. Maar gelukkig wist ik wel waar ik aan begon. Hoera voor een planning, en voor ‘oude’ conceptberichten 🙂
Ik moet echt dringend eens voor concepten zorgen 😉
Life savers 🙂
Komt wel goed, veel schrijfplezier!
Pingback: 40 dagen bloggen, I did it! | Tifosa
Pingback: Geen goede voornemens in 2018? | Tifosa
Pingback: Een ezel stoot zich geen tweemaal aan dezelfde steen… | Tifosa