Op naar 2018…

Alweer een jaar voorbijgevlogen, alweer staan we aan de vooravond van een nieuw, veelbelovend jaar. Of het dat ook wordt, weten we nog niet, maar als je op het punt staat een nieuw boek te openen, dan blijft het spannend, dan koester je hoop en verwachtingen. Pas 300 bladzijden (of 365 dagen later) kan je de balans opmaken.

2017 was een schoon jaar. Eén van de hoogtepunten dit jaar was onze reis naar Noorwegen:

• https://nelevanmalderen.wordpress.com/2017/08/27/noorwegen-een-reisverslag-deel-1/
• https://nelevanmalderen.wordpress.com/2017/08/29/regen-in-noorwegen-deel-2/
• https://nelevanmalderen.wordpress.com/2017/09/03/topprestaties-in-noorwegen-deel-3/
• https://nelevanmalderen.wordpress.com/2017/09/07/noorse-vriendschap-deel-4/
• https://nelevanmalderen.wordpress.com/2017/09/11/hartveroverend-noorwegen/

Het was een andere trip dan we gewend waren, maar dat maakte het uiteindelijk net zo mooi. We lieten ons verrassen door het Noorse landschap, het Noorse eten, de Noorse gezelligheid en we verloren er een stukje van ons hart.

2017 was een rustig muzikaal jaar. Ik miste hét concert van het jaar (Eddie Vedder in de Lotto Arena), maar ontdekte wel een nieuwe groep. Elbow tekende voor mijn optreden van het jaar. Intiem, humoristisch, fijn en o zo schoon. Ik denk dat iedereen die er die avond op Pukkelpop in de Marquee bij was, totaal ondersteboven naar huis is gegaan.

• https://nelevanmalderen.wordpress.com/2017/06/19/eddie-vedder-crush/
• https://nelevanmalderen.wordpress.com/2017/09/19/pukkelpop-2017-haar-eerste-festival/

2017 was vooral een jaar vol vele fijne, kleine geluksmomenten die we mochten delen met familie en vrienden. Voor mij als mama blijft het telkens opnieuw een ongelooflijke eer dat ik deel uit mag maken van het leven van mijn dochters. Dat ik er voor hen mag zijn. Dat ik hen mag steunen als het even wat minder loopt. Dat ik samen met hen mag delen in hun successen, in hun hoogtepunten. Dat ik er telkens opnieuw mag zijn om hen aan te moedigen. Het is met een ongelooflijke fierheid dat ik mijn gekoesterde baby’tjes zie uitgroeien tot jongvolwassen vrouwen met het hart op de juiste plaats.

• https://nelevanmalderen.wordpress.com/2017/07/28/sweet-sixteen/

En we staan er nog steeds samen, de echtgenoot en ik. Al 22 jaar een paar, al 18 jaar gehuwd in goede en kwade dagen. Het is nog steeds fijn samen, het is graag zien, het is lachen en huilen samen, maar vooral geluk delen.

• https://nelevanmalderen.wordpress.com/2017/02/14/22-jaar-samen/
• https://nelevanmalderen.wordpress.com/2017/08/03/18-jaar-veel-voor-en-een-beetje-tegenspoed/

Men zegt wel eens dat je – als je terugblikt – vooral het mooie onthoudt en de mindere momenten wegfiltert. Maar 2017 was gewoon een fijn jaar. Gevuld met kleine geluksmomenten, samen. En we stonden er ook samen als het dan toch eens wat minder was.

Voor 2018 wens ik jullie vooral veel kleine geluksmomenten samen. Lach, leef, vrij, geniet van het leven, samen! Gelukkig nieuwjaar en tot in 2018!

(www.quotefancy.com)

Advertentie

Maak er een schitterend jaar van!

2016 was misschien wel een moeilijk, zwaar en donker jaar, maar bij de start van 2017 verhopen we het beste. Voor onszelf en voor de wereld. Ook al liet de aftrap in Istanboel meer van hetzelfde zien, toch geloven we erin. We gaan er het beste van maken in dit nieuwe jaar. Met onze goede voornemens en onze nieuwjaarswensen.

Tijd. Toen we op Oudejaarsavond de kaap van de 12 uur naderden, elkaar een gelukkig nieuwjaar mochten kussen en het beste wilden toewensen voor het nieuwe jaar, kwam “tijd” opvallend vaak voor in de wensen en in onze goede voornemens. Teveel mensen hebben het te druk en willen het anders in het nieuwe jaar. En toch gaan we – eens de goede voornemens weggeëbd zijn – weer helemaal op in de dagdagelijkse drukke realiteit en beginnen we al snel weer te snakken naar de eerste vakantiedagen. Laat het dit jaar meer worden dan enkel een goed voornemen voor die eerste paar weken en de paar weken vakantie halverwege je jaar. Laat “tijd” geen onbetaalbare luxe zijn of iets dat je “later” wel zal inhalen. Begin nu aan later. Je leeft maar een keer…

Voel. Wees boos, verontwaardigd, gefrustreerd, opgewekt, blij, verliefd, dankbaar, triest, melancholisch, geraakt,… Alles behalve onverschillig. Laat je raken, stel je open. En ja, dan loop je ook het risico dat je gekwetst wordt, dat het wel eens pijn kan doen, dat je geraakt wordt. En dan? Dan heb je tenminste gevoeld en geleefd.

Droom. Altijd zijn er nog dromen, plannen, vage projecten waarmee ik misschien nog wel iets wil doen. 2017 wordt het jaar. Ik begin eraan. Met kleine stapjes, met kleine doelen. Allicht loop ik wel eens tegen de lamp en allicht zal ik wel eens teleurgesteld worden. En dan? Dan heb ik het tenminste geprobeerd. Dan heb ik geleerd dat sommige dromen het waard zijn om vast te houden en dat andere wensbeelden misschien beter losgelaten worden.

Geniet. Er zit iets moois in elke dag. Ga er naar op zoek, ontdek het en geniet er met volle teugen van. Geluk is geen droombeeld dat ergens aan het einde van de horizon op jou ligt te wachten als je maar hard genoeg gewerkt hebt, als je maar braaf genoeg geweest bent, als je maar genoeg je best hebt gedaan. Geluk zit in de kleine dingen, in het dagelijkse leven. In het kopje koffie ’s morgens, in de knuffel van de kinderen ’s avonds voor het slapen gaan, in een grapje dat je deelt, in een momentje van tijd voor elkaar. Geluk hoeft niet te wachten tot je er tijd voor kan en wil maken.

Doe zot. Leef je leven ten volle. Haal eruit wat erin zit. Geniet, feest, vrij, lach, dans, zing, en loop keihard met je kop tegen de muur. Sta recht, grabbel jezelf terug bij elkaar, leer eruit en ga verder. Hoe kan je beseffen wat je hebt, als je niet af en toe eens tegen de lamp dreigt te lopen?

Deel. We zijn zo gezegend, we hebben zoveel en we beseffen het vaak niet. We zijn gezond, we hebben werk, een dak boven ons hoofd, we leven in luxe en rijkdom, maar we zijn eraan gewend geraakt. We hebben alles en toch willen we steeds meer. Misschien kan het ook wel met een beetje minder. Ruim op, gooi je ballast weg en geef de spulletjes waar je niets meer mee doet aan mensen die ze wel kunnen gebruiken. Winwin: jij krijgt ruimte en rust in je kast/huis/hoofd en iemand heeft echt iets aan de spulletjes die bij jou maar stof staan te vergaren.

Leef! Het is aan ons om iets van 2017 te maken. Hoe het jaar uitdraait, ligt voor een groot stuk in onze eigen handen. Maak er dus wat van! Dat gaan wij hier ook proberen. Elke dag opnieuw. Met vallen en opstaan. Met veel humor en liefde voor elkaar. Met onze eigen verlangens en dromen die we delen. Met handen om elkaar te helpen en op te vangen. Met zakdoekjes voor als het pijn doet en wat moeilijker loopt. Met een lege agenda om te vullen. Met drukte en tijd, met sleur en momentjes om van te genieten.

Onze allerbeste wensen voor 2017!

Vroege goede voornemens

Het einde van het jaar nadert. Het wordt stilaan tijd voor een terugblik en voor een nieuw begin. Met goede voornemens natuurlijk, zoals elk jaar deze periode. Om de plannen dan na een paar dagen nieuw jaar min of meer “on hold” te zetten en er pakweg eind januari definitief de brui aan te geven. Misschien wil ik ook gewoon te veel. Misschien zou het helpen als ik niet tegelijkertijd een opruim- of minimaliseerproject in het leven roep, gezonder wil gaan leven, meer wil sporten, op meer kwalitijd voor de echtgenoot en de kinderen hoop en dat dan liefst ook nog eens wil combineren met me-time en een inspirerende job. Het is gewoon teveel.

http://www.someecards.com

Dus hebben we het dit jaar een beetje anders aangepakt. Zijn we in december 2016 al begonnen met het uitvoeren van de goede voornemens. Hebben we ons één klein (min of meer) realistisch doel gesteld en hebben we het meteen ook in de praktijk omgezet. Het moet eindelijk maar eens afgelopen zijn met de Cola Light-verslaving. Dat het niet gezond is, is een understatement: het drankje zelf is voor niks goed en heeft dan nog een hele hoop (verslavende) neveneffecten. Meer zin in zoet bijvoorbeeld, (zoute) cravings ’s avonds terwijl je nochtans écht wel genoeg voedzaam eten genuttigd hebt doorheen de dag. Dat je alleen maar meer nodig hebt om hetzelfde effect te bekomen. Zo ga je ongemerkt van één blikje per dag naar een tweede en zelfs een derde. Bovendien krijg je er absoluut geen extra energie van. Even een kleine opstoot om daarna alleen maar erger in te zakken. Zoals een soufflé als je de oven te snel hebt opengetrokken.

Het kan toch niet bepaald gezond zijn als je na teveel Cola Light letterlijk staat te trillen op je benen. Eén keer beleefd toen ik nog student was en als ochtendblokker nog een serieus spurtje mocht doortrekken om de leerstof gezien te hebben tegen het middagexamen. Na 4,5 liter Cola Light letterlijk met de daver op het lijf naar het examen bij die ene prof met “buis-reputatie”. Nipt geslaagd, dat wel, maar het was een stunt die absoluut niet meer voor herhaling vatbaar was.

Merken dat een late Cola Light hoe langer hoe vaker onrustige en onderbroken nachten veroorzaakt. Jezelf een lidmaatschap van #teamnosleep cadeau doen in de ijdele hoop dat dat tweede blikje je ’s avonds toch nog een beetje extra energie zal opleveren om die éne (paar) mand(en) strijk alsnog weggewerkt te krijgen. En uiteindelijk toch met een zak chips in de zetel voor tv gaan hangen. De volgende ochtend niet bepaald uitgeslapen meteen naar een nieuwe portie “grijze energie” grijpen.

De allerbelangrijkste stop-reden is misschien wel dat ik het gewoon niet meer lekker vond. Het smaakt toch wel héél erg synthetisch. Eigenlijk is het gewoon vies. En toch bleef ik maar drinken in de hoop van energie te vinden op de bodem van dat magische blikje. Tot ik er genoeg van had en ermee kapte. Van de ene dag op de andere. Sinds gisteren. Eén (bijna twee) dag(en) zonder Cola Light. Voorlopig nog geen “cold turkey” te bespeuren. Wel af en toe een soort hunkering naar. Erg, hè.

Het effect? Eerst en vooral had ik een goede nacht(rust). Wat in mijn geval een tekentje aan de wand is. Dat overkomt me meestal geen twee nachten na mekaar. Ik ben niet meer vermoeid dan anders, jammer genoeg ook nog niet minder vermoeid. Wel heb ik opvallend minder trek in zoet doorheen de dag en ook iets minder nood aan tv-chips ’s avonds. Bovendien heb ik zelfs al een avondje de strijk bijgewerkt. En dat allemaal na één Cola Light-loze dag. Dat belooft voor 2017 ;-)!