Er zijn zo van die dagen dat je bergen werk verzet. Dat je energie te over hebt en dat kwijt moet. Vandaag was zo’n dag. Was het de zon die al stralend scheen bij het ontwaken? Of was het de koffie na twee koffieloze dagen die voor extra energie zorgde? Of was het lijf eindelijk (een beetje) hersteld na twee weken van maag- en darmvirusjes? Of werkte het goede voorbeeld van de dochters aanstekelijk? Zij namen na maanden van winterellende nog eens sportief de fiets naar school.
Feit is dat we deze voormiddag al serieus productief waren. Er werd een afwasmachine in- en uitgeladen, er werd een wasje gedraaid en een mand gestreken. Er werd verse pasta op tafel gezet tegen de thuiskomst van de fietsende dochters. Er werd opgeruimd en een beetje gekuist. De bedden zijn opgemaakt en de was is al gesorteerd voor komend weekend. Bovendien heb ik al een priem of 10 extra gebreid en begint de sjaal voor de jongste stilaan ook écht wel vorm te krijgen. Tussendoor deden we nog de tour van Brabant en Antwerpen met de dochters (heen en terug naar de orthodont, de tennis- en danslessen). Bovendien werd er al voor de 8ste keer op rij geblogd (al 8 op 40, we are going strong 😉!)
Zo’n vrije dag is telkens een fijn tussendoortje. En ook al ben ik dan meestal het huishouden aan het beredderen, toch kan ik ontzettend genieten van de rust in huis. Heel vaak staat hier dan Studio Brussel te spelen, maar vandaag was het stralende zonnetje voldoende. Ongelooflijk veel bewondering heb ik voor thuisblijfmama’s die dit elke dag opnieuw doen en daar in mijn ogen veel te weinig waardering voor krijgen. Maar zelf kan ik de professionele uitdaging en het contact met de fijne collega’s niet missen. En dus is het voor mij extra profiteren van zo’n thuisdag. Zeker als het zo’n mooie, productieve dag was als vandaag…

(www.someecards.com)
Zo’n thuisdag is inderdaad soms écht lekker. Ik moet er niet aan denken om dat fulltime te moeten doen. Nog effies wachten…