Avonturen op de baan

Af en toe moet ik voor mijn job de baan op. Dat ik daar niet zo’n held in ben, schreef ik al eerder. Maar soms heb ik zo het gevoel dat me toch wel erg vaak “speciallekes” overkomen. Vandaag had ik weer zo’n dag op de baan, voor een afspraak in Blankenberge. Toen ik me gisteravond (mentaal) voorbereidde, had ik gezien dat de meest logische weg me over Antwerpen via de E34 naar Blankenberge zou brengen. Ik zou daar ongeveer 2 uur voor nodig hebben. Het alternatief via het openbaar vervoer zou me minstens 3 uur kosten. Dat zagen we dus niet zitten.

Maar in volle ochtendspits had ik (gelukkig) ruim de tijd genomen. Een ongelukje in Waasland Haven-Oost (zelfs niet eens op de autostrade zelf, maar op een parallelweg ernaast) zorgde immers voor een moeizame ochtendspits in Antwerpen. Op het einde van de E34 wordt er gewerkt en krijg je de melding dat je je gps moet negeren. Wat ik uiteraard NIET deed, met als gevolg dat ik toch wel wat verkeerd reed. Maar daar verloor ik maar een minuut of 10 mee, dat maakte na de Antwerpse passage het verschil niet meer. Uiteindelijk arriveerde ik nipt op tijd op mijn bestemming, exact 2u55’ nadat ik thuis was vertrokken.

Op de middag zat mijn afspraak erop en begon ik aan “the long road home”. Maar dat doe je met veel optimisme: het is middag, het zonnetje schijnt, je rijdt ditmaal niet verkeerd bij de werken aan het begin van de E34. Nadat je eindelijk van de expresweg af bent (waar je maar 90 mag en om de haverklap voor een licht staat), is het rustig op de autostrade. Je kan voluit 120 gaan, met een leuk muziekje op de achtergrond. Zo is het best aangenaam rijden.

Tot je aan de werken in Zelzate komt. Het wordt wat drukker, iedereen moet naar één rijstrook, je moet wat heen en weer van vakken veranderen. Enkel nog de tunnel door, dan zit het werkstuk erop en kan je weer doorrijden. Maar het is niet zo’n aangename tunnel in Zelzate en zeker niet nu je met alle verkeer door één koker moet en ze de al smalle baanvakken nog wat vernauwd hebben door betonblokken in het midden te plaatsen om het verkeer duidelijk te scheiden.

Ineens zie je rook uit de tunnel komen. Op dat moment rem ik al wat af en denk ik bij mezelf: “ik rijd echt geen tunnel door als er daar brand is”. Maar plots zit het muurvast, ook vanuit de tegenovergestelde richting komt er geen wagen meer door. In de verte zie je chauffeurs uit hun truck komen en naar voor lopen. Het duurt even voor je door hebt wat er aan de hand is, maar vrij snel klinkt het “dat er een camion op een personenwagen gereden is”. Een tijdje later komt de brandweer eraan. In looppas, aangezien ons verkeer niks kan doen: niet opzij, niet draaien, niks. Wij staan vast.

Eerst zie je de “medic” passeren, met de nodige EHBO-uitrusting. Daarna passeert ook het brandweervolk met het stevige materiaal om een auto op te krikken en open te snijden indien nodig. Al snel komt de boodschap van voor dat “de chauffeur van de personenwagen gelukkig ongedeerd is”. Het verkeer uit de tegengestelde richting wordt tegengehouden om de ambulance ter plekke te laten, maar niemand stapt in (voor zover je dat kan zien). En dan krijg je de situatie dat alle chauffeurs uit hun auto komen en beginnen te “netwerken” op de autostrade. De motard achter mij vertelt me “voor die ene keer dat ik eens wat vroeger dacht te vertrekken”. De chauffeur van de wagen daarachter: “en het was nu zo rustig”…

Normaal gezien zou ik me ongelooflijk snel opjagen in dit soort situaties, maar ik kon geen kant op en dus moet je het maar over je heen laten komen. Het hielp natuurlijk wel dat ik al een goede afspraak achter de rug had ;-). En dus was het daar best gezellig, op de E34, in het zonnetje, met de andere “gestranden”.  Uiteindelijk viel het allemaal best mee. Na een dik uur reden we terug. Er was gelukkig enkel wat materiële schade. Een uurtje later dan voorzien (3u15′) was ik terug thuis, met een straf verhaal. Vol dankbaarheid dat het allemaal goed meeviel. (En dat ik eens geen betrokken partij was…)

Een mens mag dan al eens naar Blankenberge. En zeggen dat ik de zee niet eens gezien heb omdat ik er de voorkeur aan gaf om zo snel mogelijk naar huis te rijden ;-).

Advertentie