Antwerpen. Grote liefde was het lang niet. Te groot, te druk, te… Maar ik heb er intussen een jaar gewerkt én ik ben een paar keer rondgeleid door een zalige ex-collega en nu weet ik de stad wel te appreciëren. En dus stond er vrijdag een dagje Antwerpen op het gezinsprogramma. Een beetje shoppen, een beetje cultuur en lekker eten. Wij hebben niet meer nodig. 😉
Eten deden we ‘s middags in De Burgerij, een zalig hamburgerrestaurant. Sinds we in Londen met de kinderen Byron ontdekten, is het culinaire palet van onze dames enigszins verbreed. We hoeven nu niet meer telkens opnieuw op zoek naar een Italiaans restaurant. De Burgerij ligt ook prachtig, op “het Eilandje”, vlak naast het MAS. De burgers waren heel lekker, de frietjes uitstekend en het slaatje was lekker op smaak gebracht. En het was meer dan genoeg. Volgens de oudste kon het net niet tippen aan het Londense voorbeeld, maar toch is De Burgerij zeker en vast een toppertje: het betere fastfood.
Onze cultuur snoven we op in het Red Star Line-museum. Ik had het geluk om dat vorig jaar al via mijn Antwerpse ex-werkgever met een gids te kunnen doen. Het is een heel mooi, interactief museum. Mooie locatie (met zorg gerestaureerd én gerenoveerd). De tentoonstelling biedt meer dan voldoende afwisseling om ook onze dames (11 en 13) ruim 2 uur te boeien. Je krijgt er de geschiedenis van de rederij, een beetje overzicht van migratie door de eeuwen heen, maar de hoofdmoot is natuurlijk de lijn Antwerpen-Amerika: van waar kwamen de migranten, wie waren zij, hoe raakten ze in de VS? Met videogetuigenissen, dingen om te proberen, te ruiken…
We deden het allemaal op ons eigen tempo, we gaven onze dames de tijd en ruimte om alles te bekijken, te proberen, te beluisteren. Je eindigt met een klim naar de toren, van waar je een prachtig zicht hebt op de “bocht in de Schelde”. Als je daarboven staat, weet je meteen ook hoe hoog zo’n schip eigenlijk was, want dan sta je eigenlijk op de hoogte van het dek… Fantastisch!
Op het einde van ons bezoek kregen we de vraag of we wilden meewerken aan een enquête over het museum. Van ons kreeg Red Star Line een dik verdiende 9!
Na Red Star Line besloten we toch ook van het panorama van het MAS te genieten. Je kan in het MAS, zonder te betalen, naar het tiende verdiep (het dak eigenlijk) waar je een schitterend zicht hebt op de stad, de haven, de rivier. Je raakt er met roltrappen en het is echt wel de moeite waard. Bovendien organiseren ze langs de roltrappen telkens “tijdelijke tentoonstellingen”. Deze keer ging het over “Op de vlucht in 14-18”. Je hebt dus tijdens je trip naar boven én terug genoeg om je ogen uit te kijken. Het neemt niet meer dan een halfuurtje in beslag, maar je zal het je zeker niet beklagen!
We waren van plan daarna nog rustig een uurtje of twee wat te gaan shoppen op de Meir, maar het was er over de koppen lopen. Ongelooflijk eigenlijk hoeveel volk er telkens rondloopt in de grootste winkelstraat van Antwerpen. Eigenlijk moet je zo vroeg mogelijk naar Antwerpen afzakken als je echt naar de Meir wil én iets wil kopen. Wij zijn dus gaan lopen 😉 Maar we hebben een zalige dag achter de rug, zeker omdat het zonnetje ook van de partij was. Het was zeker niet ons laatste tripje Antwerpen.
Hebben jullie tips voor ons volgende bezoekje aan Antwerpen? Waar kan je wel rustig shoppen? Waar moet je zijn om Italiaans te eten? Waar vind je de lekkerste ijsjes? Wat zijn nog aanraders met kinderen?
Tifosa 
De absoluut onovertroffen lekkerste ijsjes vind je in ’t Bieke in de Korte Gasthuisstraat. Afhankelijk van welke tentoonstellingen er lopen zijn het Fotomuseum en het Muhka ook wel de moeite. Onze jongste vindt het Centraal Station gewoon de max, en eigenlijk heeft hij wel gelijk.
Café Het Elfde Gebod (Torfbrug) in de schaduw van de kathedraal vond ik “ik mijne jongen tijd” wel super, de verzameling heiligenbeelden die daar bijeen staat geeft je genoeg om naar te kijken terwijl je op je eten wacht. Alleen heb ik er geen idee van of de keuken nog ok is, de kok van toen zal wellicht niet meer achter het fornuis staan.
Eigenlijk ken ik Antwerpen niet zo goed, maar dat het best wel eens fijn is langs de kade weet ik wel. Dat van de Meir verwondert me telkens weer. Is shoppen dan echt zo zalig ? Of is de innerlijke door reclame aangedreven drijfveer van consumeren en bling-bling-bling kijken dan toch te sterk voor de meesten onder ons ? Ach, wat ben ik weer een zaag aan het spannen. De taks op producten kan gerust nog wat omhoog denk ik 🙂
Ik krijg altijd een fijn gevoel van in Antwerpen te zijn. Alsof mijn hoofd opengeklapt wordt ofzo. Leuk plekje met kleine kindjes: Het Geluk in het Paleis. Voor koffie, taart en sap. Verder vind ik heel het Zuid sowieso wel fijn ‘rondhangen’.
Ik zou je geen aanraders kunnen geven maar vind het wel heel leuk te lezen wat ik allemaal in Antwerpen zou kunnen doen 🙂
Grappig, wij hebben bijna net hetzelfde parcours afgelegd tijdens de paasvakantie, alleen hebben wij er twee dagen over gedaan en een nachtje in een heerlijke B & B in de Pelgrimstraat doorgebracht. De leuke extra’s die wij nog hebben gedaan: gaan snuisteren in de leuke winkeltjes in de Kloosterstraat, daar iets gaan drinken in Dansing Chocola (waar de VTM-serie “Sara” ooit werd opgenomen), een Flandria-tocht in de haven en de kids aan het orgel laten draaien in Café Beveren, iets gaan drinken in de Vagant (jenevercafé) en lekker gaan eten in de Pottenkijker ter hoogte van de Grote Markt.